Адзінокая хвоя з заломам выклікала ў аўтара пачуццё смутку, быццам бы яна ўзлажыла цяжар на свае плечы і схіліла пад ім галаву.

Хвоя сімвалізуе бессмяротнасць і даўгалецце. Гэта звязана з тым, што яна вечназялёнае дрэва. Таксама яна ўвасабляе адкрытасць, жыццёвую сілу, плоднасць, сілу характару, маўклівасць, адасобленасць. Душа пісьменніка выдатна гэта адчувае, сузіраючы старадаўнюю высокую хвою, дзе пасяліліся буслы, ён адчувае ў ёй шматвекавы сумны роздум і смірэнне.